به معنای واقعی کلمه، « تار» شاه ساز موسیقی ایرانی است. ساز تار با آناتومی ساخت منحصر به فرد خود، یادآور نقاشی ها و مینیاتورهای ایرانی است. صدای جذاب و پر طنین این ساز میتواند تمامی عواطف انسانی را برانگیزد و گاه مایه شعف، گاه مایه حزن و گاه باعث غرور ملی شود.
متد های آموزشی مختلفی برای آموزش این ساز وجود دارد که اساتید مختلف، با تجربه های شخصی خود از این ساز تالیف نموده اند که از آنها میتوان به متد های آقای حسین علیزاده و کیوان ساکت اشاره کرد. البته کماکان یکی از بهترین متد های آموزشی، کتاب هنرستان میباشد که در گذشته توسط کلنل وزیری و روح الله خالقی تالیف گشته است.
ساز تار همیشه پای ثابت ارکستر های ایرانی است و نبود آن در ارکستر ایرانی، همیشه مایه فقدان میباشد.
یکی دیگر از ویژگی های این ساز میتوان به ضعف در نگهداری کوک اشاره کرد که متاسفانه این مورد در عمده سازهای ایرانی وجود دارد. البته هنرمندان و صنعتگران معاصر از جمله استاد قنبری مهر تغییراتی را در ساختمان تار به جهت بهتر شدن وضعیت کوک ایجاد کرده اند ولی افسوس و صد افسوس که بافت سنت معاب جامعه ایران همیشه در مقابل تغییرات مقاومت میکند و این تغییرات، هیچگاه به جایگاه واقعی خود نمی رسند.
این ساز به نسبت دیگر سازهای ایرانی، از قیمت بالایی برخوردار است. به هر حال اگر توانایی خرید این ساز را دارید و اگر اعجاز موسیقی ایرانی شما را شیفته خود میکند و با صدای تار فرهنگ شریف از خود بیخود میشوید و از لحاظ شخصیتی برون گرا و روحیه رهبری دارید ساز تار میتواند بهترین انتخاب برای شما باشد.
رنج قیمت: شروع از 2.000.000 تومان به بالا (به نسبت نوع ساخت و سازنده قیمتها متفاوت هست و گاهی تا 50.000.000 تومان هم افزایش میابد)
تاریخچه ساز تار
طبق روایت، این ساز از زمان فارابی؛ موسیقیدان معروف ایرانی، وجود داشته و بعد از وی توسط صفی الدین ارموی و دیگران به سمت کمال پیش رفته است. درابتدا، تار ایرانی پنج سیم داشت. آخرین اصلاحات توسط درویش خان؛ استاد موسیقی ایرانی، با افزودن سیم ششم جهت تکمیل و وسعت دامنه صوتی تار انجام گرفته است.
از دیرباز، ساز تار همیشه در دستان بزرگترین هنرمندان عرصه موسیقی ایرانی بوده است و بخش عمده ای از رپرتوار موسیقی ایرانی بر مبنای تار تالیف شده است. بزرگترین آهنگسازان ایرانی غالبا نوازنده این ساز بوده اند.
اجزای ساز تار
جنس ساز تار
کاسه ساز با خمیدگی های بسیار زیبا، از دو قسمت نقاره کوچک و نقاره بزرگ تشکیل شده است، که پوست نازکی بر روی آن کشیده می شود
این ساز جزو سازهای زهی مضرابی (زخمه ای) می باشد که در ساخت آن از چوب، پوست، استخوان، زه ( روده تابیده چهارپایان) و فلز استفاده می شود و طول کلی آن حدود ۹۵ سانتی متر است.
نکات آموزشی ساز تار
ساز تار همواره در طول تاریخ پر فراز و نشیب هنر معاصر ایران، نقش بسیار مهم و کلیدی ای داشته است. لذا فراگیری این ساز می تواند برای شما بسیار جذاب و خاطره انگیز باشد. اگر نوای موسیقی ایرانی می تواند شما را تحت تاثیر قرار دهد؛ قطعا انتخاب این ساز برای آموزش و نواختن می تواند بهترین انتخاب باشد
فرم نواختن این ساز به گونه ای است که فشار فیزیکی زیادی را به نوازنده تحمیل نمی کند. پس دور از جان اگر دچار بیماری های مفصلی باشید؛ این ساز، ساز مناسبی برای شما خواهد بود.
در مجموع ساز تار، ساز تا حدودی گران قیمتی است و هزینه های نگهداری این ساز هم به نسبت ساز های دیگر ایرانی بالاست. پس در هنگام انتخاب این ساز موارد گفته شده را مد نظر بگیرید.
صدای کمابیش بلند این ساز، به واسطه ی داشتن پوست یر روی کاسه می تواند در زمان تمرین مشکلاتی را برای شما به وجود آورد و در آخر اگر ساز تار را برای فراگیری و نواختن انتخاب کردید، قطعا باید به شما تبریک گفت چراکه در آینده شما راوی تاریخ غم انگیز این مرز و بوم خواهید بود.
